گاهی قلم از رقم زدن بعضی لحظه ها شرم دارد و گاهی در ثبت بعضی گفته ها ناتوان است،که این بار نه از عظمت آن کلام که از خفتش!
گاهی می گریزد،از سفیدی کاغذی که با کلامی سیاه،سیاه می شود و ننگ رقم زدن این سیاهی را به جان نمی خرد....
چه جبری است واراد کردن این پاک مقدس به ثبت ناپاکی لحظه ها....
گاهی سکوت بهتر است...
حرف هایی که حتی نمیشه نوشتشون!
بعضی وقت ها به خاطر متعالی بودنشون، بعضب وقات به خاطر پستیشون! در هر دو حالت هم آدم ز اینکه نمیتونه بنویسه رنج میبره!
اما موافقم:
سکوت و سه نقطه!
تا بعد!
سکوت ...
و بعضی اوقات هم احتیاج داری که بنویسی اما هیچ کلمه ای نیست.
سکوت...
شما روح متعالی دارین و معنی واقعی دوستی خوب میدونین
گاهی سکوت هم افکار نا پاک به همراه میاره .
[ یکی از غمگین ترین چهره ها ! ]